HOERA, de NLV heeft een nieuwe secretaris!

HOERA, de NLV heeft een nieuwe secretaris!

Ontzettend bedankt Desiree, welkom Caren

Een secretaris in een vereniging is als cement tussen de stenen….

‘Onze’ Desiree den Ouden was 3,5 jaar meer dan dat binnen het bestuur van de NLV, want ze is een echte aanpakker. Ze is inmiddels vertrokken, terug naar haar roots, haar kinderen en naar een nieuwe uitdagende baan, haar man Eric hier achterlatend, die zal haar over een paar maanden volgen.

Op haar ‘Desirees’ wordt de ‘secretaris boel’ goed achtergelaten en is het overgedragen aan Caren, haar opvolgster, die nu al voelt als ‘onze’ Caren binnen het bestuur van de NLV.

We hebben Desiree gevraagd naar hoe zij haar tijd in Maleisië heeft ervaren en vragen aan Caren Frijlink hoe het is om hier nu te wonen en haar leven invulling te geven, na haar expat bestaan in de US.

Mochten jullie wat meer te weten willen komen over onze ex- en onze nieuwe secretaris, lees dan de interviews hieronder.

Interview met Desiree

Op 25 maart vloog Desiree terug naar Nederland omdat zij een leuke nieuwe baan heeft gevonden waar zij 1 april is gestart. Zij wordt manager Wonen bij woningcorporatie woCom in Someren. En ze heeft er ontzettend veel zin in!

Hoe zijn jullie hier in KL terechtgekomen?

Vanaf 1 augustus 2016 wonen mijn man en ik in Kuala Lumpur, Mont Kiara. We zijn hier terecht gekomen omdat mijn man in Maleisië ging werken. In eerste instantie voor twee jaar maar gelukkig werd dit tot twee keer toe voor ons verlengd met telkens een jaar.

Onze jongste zoon is het eerste jaar met ons meegegaan en heeft op Mont Kiara International School gezeten. Vervolgens is hij Bouwkunde in Tilburg gaan studeren. Onze andere kinderen zijn in Nederland blijven wonen. Ze waren al volwassen en studeerden aan de Universiteit in Nederland.

Wat ervaarde je tijdens deze buitenland ‘posting’?

Het was onze eerste posting in het buitenland en in het begin was het wel even wennen, vooral doordat de andere kinderen in Nederland bleven wonen en het opzeggen van mijn baan bij woningcorporatie Zayaz in Den Bosch viel me best zwaar.

Maar gelukkig hebben we in al die jaren veel bezoek mogen ontvangen van familie, vrienden en oud-collega’s. Voor de kinderen was deze plek ook elke keer weer een mooie start om meerdere plekken in Azië te ontdekken. Wijzelf hebben ook enorm genoten van onze reizen in dit deel van de wereld. Onbeschrijfelijk wat we afgelopen 3,5 jaar hebben gezien!

Ik vind Maleisië een heerlijk land! Het was in het begin even zoeken om mijn dagen te vullen. Maar na verloop van tijd werden mijn dagen steeds voller en voller.

Je bent een echte aanpakker, kan je ons vertellen wat je zoal hebt gedaan?

Als vrijwilliger bij de UNHCR heb ik onder andere vluchtelingen aan ‘de poort’ van het UNHCR-gebouw wegwijs gemaakt op maatschappelijk gebied zoals zorg, het openen van bankrekeningen en educatie voor kinderen. Als lid van het team United Artisans van de UNHCR heb ik Pakistaanse vluchtelingen geholpen met hun ‘baking and sewing-project’ verder te ontwikkelen en hierdoor geld te generen voor hun community.

Ook gaf ik Nederlandse les aan de lokale mensen. Ik ben ruim 3, 5 jaar secretaris geweest van de Nederlandse Vereniging. Dit heb ik met ontzettend veel plezier gedaan.

We hebben een geweldige tijd gehad in Maleisië maar we vinden het ook heerlijk om straks weer bij de kinderen in de buurt te wonen en in Nederland het sociale leven weer op te pakken

Welke tips zou je aan mensen willen geven die in Maleisie komen wonen?

Mijn advies is dat ze vooral niet te veel vooraf moeten plannen wat ze willen gaan doen. Laat het lekker op je afkomen, sta open voor nieuwe dingen om op te pakken! Zelf heb ik ook een bijzonder fijne tijd gehad bij de Malaysia Culture Group en de Association of British Women in Malaysia.

Wat ga je missen?

Wat ik ga missen zijn mijn lieve kennissen en vrienden die ik hier in KL heb leren kennen. Uiteraard ook het heerlijke eten, de atmosfeer van verschillende culturen, de super gezellige boekenclub, Yoga, sporten bij Impulse, kortom eigenlijk te veel om op te noemen.

Interview met Caren

Caren, je bent een ‘echte’ expat, en nu geland in KL, vertel….

Voordat ons Maleisie avontuur begon, hebben we 10 jaar in Houston, TX gewoond, daarvoor een aantal jaren in Parijs.

Wij wonen nu sinds een dik jaar in KL. De baan van mijn man Hein bracht ons naar KL en we zijn neergestreken in Duta Nusantara met onze drie kids Thom, Mickey en Nout.

Wie/wat liet je in NL achter?

Mijn moeder woont in Nederland en is gelukkig nog erg reislustig dus komt regelmatig langs. Mijn broers komen wat minder graag de grens over dus die zie ik minder vaak. Lang leve FaceTime!!

Wat doe je hier zoal gedurende de week?

Mijn kids zitten op MKIS waar ook ik veel tijd doorbreng. Ik ben zgn klassenmoeder, soms substitute teacher en ik help mee bij events bijv. nu net klaar met een Elementary theater productie.

Ook ben ik vrijwilliger bij een vluchtelingen schooltje en sport ik veel. Afgelopen oktober heb ik mijn eerste 70.3 Ironman race gedaan op Langkawi, echt supergaaf!

Hoe is de transitie van de US naar KL verlopen?

Het duurde even voordat ik gewend was in KL. De transitie van de VS naar Maleisië was niet makkelijk voor me. Inmiddels ben ik een paar lieve vriendinnen rijker en geniet ik van (bijna) alles wat Maleisië te bieden heeft. De vele vrije feestdagen, aanbod van heerlijk eten, vriendelijke en relaxte mensen, perfecte uitvalsbasis om Azië te verkennen en bovenal de hulp in huis!

Wat mis je uit NL en hoe ga je daarmee om?

Na al die tijd uit Nederland weg te zijn mis ik nog steeds een aantal dingen: fietsen, bruine boterhammen met kroket, terrasje pakken met de eerste lentezon, fluitje bier en mijn vriendinnen. Maar ook vaak heel fijn om niet met bomvolle agenda’s te zitten, nooit hoeven na te denken wat aan te trekken voor buiten en niet in de wachtrij voor een specialist in het ziekenhuis. 

Met wonen in het buitenland ontmoet je veel nieuwe mensen. Lokalen en andere expats. Allemaal leuk en interessant maar ik vind het ook wel heel fijn om me af en toe onder te dompelen in heerlijk Nederlands gedoe. Daarom zijn we lid geworden van de NLV. Af en toe een borrel of andere evenement, lekker Nederlands praten en grappen maken die elders minder worden gewaardeerd of begrepen ;-)

Je bent nu secretaris van de NLV, wat is jouw drijfveer dat je dit nu doet?

En nu dus secretaris omdat ik het belangrijk vind dat er een actieve Nederlands gemeenschap moet blijven bestaan in KL en ik zo wellicht mijn steentje kan bijdragen. Verwacht me niet bij elke Nederlandse bijeenkomst maar als ik er ben en jullie ontmoet drink ik graag een biertje met je!

Door Trui Knijnenburg